MastersOfSTrategy.jpg

των Ανδρέα Ηλιόπουλου* και Παναγιώτη Μαυρόπουλου*, Σάββατο 24 Μαι 2014    IkonidioPDFDownload

Εισαγωγή

Το πρόβλημα με τη στρατηγική ξεκινάει από το γεγονός ότι ο σχετικός όρος είναι ένας όρος του συρμού ο οποίος καλύπτει πολλές αμαρτίες.[1] Υπάρχει μια γενική σύγχυση όσον αφορά στη χρήση του. Η λέξη έχει μια στρατιωτική κληρονομιά[2] και η κλασική θεωρία τη θεωρούσε μια στρατιωτική δραστηριότητα του πολέμου – ο τρόπος με τον οποίο οι στρατηγοί χρησιμοποιούσαν τις δυνάμεις τους για να νικήσουν στον πόλεμο. Αυτή η καθαρά στρατιωτική ερμηνεία του όρου με τα χρόνια παραχώρησε τη θέση της σε μια ευρύτερη. Σήμερα, κανείς δεν πιστεύει πλέον στον περιορισμό της στρατηγικής στη στρατιωτική της διάσταση. Όμως από το σημείο αυτό μέχρι τη σύγχυση που υπάρχει μεταξύ των εννοιών της πολιτικής, της εξωτερικής πολιτικής, των διεθνών σχέσεων και της αδιάκριτης χρήσης του όρου στρατηγική η απόσταση είναι πολύ μεγάλη.

του Μαυρόπουλου Παναγιώτη*, Παρασκευή 14 Φεβ 1914  IkonidioPDFDownload

Εισαγωγή

Ο πόλεμος, ως πράξη βίας, δημιουργεί τις συνθήκες μέσα στις οποίες ένας «στρατιώτης» μπορεί να διαταχθεί ή να αποφασίσει οικειοθελώς να χρησιμοποιήσει τα όπλα του ακόμα και μέχρι του σημείου να αφαιρέσει τη ζωή κάποιου άλλου ή άλλων. Ποιά είναι λοιπόν η διαφορά μεταξύ των πράξεων του «στρατιώτη» και της απλής δολοφονίας την οποία διαπράττει ένας δολοφόνος του κοινού ποινικού δικαίου;